BLOEDSTOLLEND SLOT
HALVE FINALE TOPLEAGUE BOECKENBERG BORGERHOUT-GROEN-WIT 23-24
Kian Amorgaste 3, Britt Saey 2 (Rani Meeussen), Ellen Saey, Amy Pauwels 1, Glenn Pauwels 8, Ruben Vergaert 8, Jaro Peeters (Jarni Amorgaste), Daphne van den Bossche 1
De supporterstribunes sfeervol kleurrijk en goed gevuld, er was ook nog heel wat ander volk aanwezig om de uitkomst van deze halvefinale af te wachten. Thierry van Goidsenhoven en Eddy Mertens mochten zich opwarmen om deze belangrijke confrontatie te leiden.
Zoals verwacht heel hoge druk langs beide kanten, pas in de vierde minuut mikte Lisa van Gorp de nul van het bord. Glenn kon wel direct counteren maar we misten een stip en een hoop andere kansen. Boeckenberg sterk in de reboundzone ging met veel kansen lopen toch stond het na tien minuten nog maar 3-2. Onze kansen werden dan afgeblokt, we kraakten onder de efficiënte druk van de tegenpartij en werden wat overpowered. O.a. na een scherpschietende Tibo Dujardin en Thomas Thijs zagen we tegen een 10-4 achterstand aan, we bleven het moeilijk hebben om onder de tegendruk uit te komen. De press bleef hoog maar naar het einde van de eerste helft kwamen we toch wat meer in de match , knallers van kapitein Glenn, Ruben en Daphne en een vierpuntenkloof aan de rust 12-8.
We hoopten op beterschap en dat kwam er aanvankelijk ook, Glenn opende met de 12-9 maar Boeckenberg bleef aan een hoog percentage afwerken, Joppe Bellemans legde er twee in het mandje en weer zes doelpunten in het krijt 16-10. We gaven meer druk en pressing en dat vertaalde zich in meer balbezit, onze topspitsen vonden de mand en stap voor stap werd er aan onze achterstand gewerkt 17-16. Lisa van Gorp vond een gaatje in onze verdediging, de Panters begonnen hun kansen te missen en wij waren er als de pinken bij om de bal af te snoepen met de sterke broers Amorgaste onder de korf. Ruben zette de zaal in vuur en vlam na twee knallers 18-18 Jordan de Vogelaere, Tibo Dujardin en Lauren Somers hielden hun ploeg in de wedstrijd 21-21, nog zes zenuwslopende minuten te gaan, absoluut niet voor hartlijders. Kian's schot viel bijna op de buzzer, stip en time out van coach Erik van Brenk 21-23. Er werd wat gemist, de zenuwen gierden bij iedereen door het lijf, Lauren Somers en Lukas de Ridder brachten de bordjes weer in evenwicht, nog een minuut te gaan, we zagen ons al afstevenen op een golden goal scenario 23-23. Ruben hield het hoofd cool en scoorde onder oorverdovend applaus de 23-24, met nog elf seconden op de klok onderschepte Jarni de bal in verdediging en de match was gespeeld. Wat een ontlading, er vloeiden her en der traantjes, de steun van Floriant, Ruben's homeclub was hartverwarmend, mooi om te zien. Iedereen moest er even van bekomen, wat een ommekeer, bedankt team!
Naderhand, boven wou een fiere kleine zebra met Kian op de foto. De mama zei me, mijn zoontje heeft twijfels over zijn eerder kleine gestalte. Het is zo fijn dat Ruben vandaag ook een heldenstatus krijgt, daarmee wordt de jeugd enorm geïnspireerd.
In het begin van de zaalcompetitie zagen we het donker in door de vele gekwetsten bij ons team. Onze grote dank gaat dan ook uit naar Jarni Amorgaste, Jarrett de Vriendt en ook Kristof Loos al viel hij spijtig genoeg ook snel geblesseerd uit. Zonder jullie hadden we dit onverhoopte resultaat niet gehaald.
Ruben;" De eerste helft waren we nergens. Tijdens de rust hebben we de koppen bijeen gestoken en het vertrouwen uitgesproken aan elkaar. We deden het per verdediging, per goal tot we erover gingen".
Een duidelijk geëmotioneerde Trainer coach Erik van Brenk;" We hadden het geluk dat we maar vier doelpunten achter stonden. Ik heb het team in de kleedkamers ferm toegesproken, willen jullie dit echt? Dan moet het spel beter, de houding beter, de focus en de concentratie en zo geschiedde".
Jose Dyckmans
